En nu Nu ben ik (maar eerst nog, mijn koffer pakken, afwassen, was opvouwen, kattenbak verschonen, lijstjes nakijken, final things doen) naar bed, en morgen word ik wakker in de zon!
Oh wat is het leven toch heerlijk… Vanmorgen eerst gewerkt, was beetje saai maar gelukkig maar een halve dag. Vervolgens mijn voorlopig laatste tentamen gemaakt. Daarna naar mijn oude werk nog wat dingen afhandelen, uit handen geven, weg ermee. Even snel wat afgegeven bij Jazz, boodschapjes gedaan, eten gekookt en nu lekker opruimen. Ja, verdomme dat huis moet wel opgeruimd zijn. Tas voor het eerste deel inpakken, morgen werken, slippers kopen, rest laatste inkopen doen, tas verder inruimen, huis verder opruimen. En dan, VAKANTIE!!!!
Ik wilde nog even studeren, een uurtje of anderhalf, maar ik wil eerst nog wat dingen doen. Allereerst moet ik mijn mail even bekijken, ook even wat sites bezoeken. Vervolgens ga ik die doos even uitpakken aangezien ik daar morgen nog wat uit nodig heb. Ook moet ik er nog een was in doen, zal ik ook even af gaan wassen dan? Enne mijn kleding even opruimen. Morgen tentamen, tis geen moeilijk tentamen maar wel veel. Ik ben bang, bang dat ik het niet ga halen, dat ik nog steeds dat klote papiertje niet heb. Ik wil geen tentamen maken en vervolgens horen dat ik het niet gehaald heb. Zal ik maar niet gaan, of wel gaan maar niet meer leren, ik weet niet of ik het wel kan.
Moe Vorige week donderdagmiddag werd ik opeens zo moe, ik moest echt een bed hebben maar helaas ik moest nog leren, dus vroeg naar bed zat er niet in. Vrijdag was ik moe, maar overleefde ik het ook wel.
Zaterdagochtend lekker uitgeslapen, telefoons uit en tot rust komen. ‘s Avonds weggeweest en ik was niet moe.
Vanmorgen in de zon gezeten, daarna wilde ik even het begin van de Formule 1 zien om daarna te gaan leren, morgen weer een tentamen. Na een half uur F1 gekeken te hebben ben ik in slaap gevallen. Ik val bijna nooit, tot nooit zomaar in slaap. Er is iets niet goed, waarom val ik ineens in slaap en voel ik me zo moe. Mijn oogjes vallen echt bijna dicht maar ik ga een bakkie koffie zetten, en u raadt het al, lekker aan de studie.
Luchtig telefoongesprek Bla die bla Bla die bla
Hmm kan de weg niet vinden Goh ga je naar een feestje..
Nee, naar het politiebureau Joh, waarom
Nou wat dingen van gister afhandelen Maare waarom dan?
Oh nou gewoon, kreeg gister een pistool tegen me hoofd
.... Stierengevechten in de Arena Voor de stier de Arena ingaat, wordt hij op verschillende manieren bewerkt. De volgende martelingen (waarvan een deel illegaal) komen voor:
* De stier krijgt zeer zout water te drinken, waardoor diarree hem verzwakt.
* De horens worden afgeveild om de coördinatie te bemoeilijken.
* De ogen worden ingesmeerd met bijtende glycerine.
* De stier krijgt drugs om rustig te worden
* Is hij al te rustig, dan krijgt hij elektrische schokken in de testikels toegediend.
* De stier wordt hard op de nieren geslagen (met zandzakken, omdat die geen littekens achterlaten).
Aan het eind van de strijd is het de bedoeling dat de stier door het zwaard van de matador in het hart wordt getroffen, maar dat lukt vaak niet. In veel gevallen worden de longen geraakt in plaats van het hart. De stier voert dan een lange doodsstrijd, waarbij hij langzaam stikt in zijn eigen bloed. Als de stier door zijn poten is gezakt, worden zijn ruggenmergszenuwen met een dolk doorgesneden.
Fiësta's * Een stier wordt door de straten van het dorp gejaagd met stokken, zwepen en messen. Door hem te omsingelen krijgen de dorpelingen de stier uiteindelijk te pakken, waarna hij gemarteld wordt, meestal tot de dood erop volgt. Hierbij worden bijvoorbeeld de poten gebroken, de gevoelige horens afgeslagen of de staart afgerukt. Soms eindigt zijn gang in de arena, waar hij alsnog in een stierengevecht gedood wordt.
* Met blaaspijpen worden pijltjes afgeschoten op de stier. Men richt vooral op de gevoelige delen, zoals snuit en testikels.
* Jonge stieren worden keer op keer vanaf de kade in zee gedreven, en met een bootje uit het water gehaald. Dit duurt voort tot ze van uitputting verdrinken.
* Stieren krijgen brandende bollen pek op hun horens. De gloeiend hete druppels lekken op kop en rug, en veroorzaken afschuwelijke brandwonden. Soms wordt er ook nog eens vuurwerk in de pek gestopt, waardoor de stier in doodsangst op hol slaat.
* In Brazilië is een geval bekend van een stier die een stok, omwikkeld met prikkeldraad, in zijn anus geduwd kreeg.
Niet weer En dan neem je je nog zo voor om je er niet druk om te maken.
Niet net zoals de vorige keer je druk te maken when they don't care
Maar sorry, echt sorry ik kan er niks aan doen.
Het gaat zelfs een stapje verder
Ik maak me er niet alleen druk over
Ik word er ook boos om
Ik zou rustig moeten blijven
Het zijn mijn zaken niet
It's not my life
En als ik me dan toch weer druk ga maken
Laat ik dat dan in alle rust doen
Laat ik er niemand mee lastig vallen
I made it! Nou ja, dat tentamen dat weet ik nog niet, maar het zit erop voor vandaag. Vrijdag en volgende week maandag nog twee tentamens maken maar die zijn lang zo veel niet als deze van vandaag. Was niet dat het moeilijk was, maar het was zo veel. Heb uiteindelijk vanmorgen nog een oud uittreksel gevonden en dat meer in me hoofd gestampt. Ben de volle 2 uur bezig geweest en heb ik totaal 12 kantjes vol gekalkt. Ok het waren voornamelijk berekeningen maar das best veel.
Anyway ik ga nu genieten van het niet hoeven leren vandaag.. Wat is het toch heerlijk om geen echte student meer te zijn..hihi
Soms he, kan ik zo boos op mezelf worden. Waarom doe ik niks, waarom als ik moet leren doe ik dat niet. Nu ben ik eindelijk goed bezig (op deze 5 min. na dan), en dan denk ik, ik haal het nooit. Als ik gewoon de hele tijd bezig was geweest had ik het wel gehaald maar ik haal het nu niet meer, ik krijg het nooit allemaal meer in mijn kop.
Zal ik dan maar helemaal niet meer verder gaan? Gewoon stoppen met leren en morgen op goed geluk dat tentamen maken?
Tranen Ik, als niet huilend persoon (mijn broer zou me tegenspreken maar dat was vroeger), zou nu op dit moment in tranen uit kunnen barsten. Door mijn stemming, door de muziek, door die kut wereld en al het negatieve dat ik zie.
Maar ik doe het niet, ik hou mijn poot stijf, geen traan zal me ontglippen. En mocht het toch gebeuren dan zal ik die traan eigenhandig terugstoppen in mijn oog, terug jij, jij bent er nooit geweest.
Het is definitief Ik stel het bij deze vast, van leren (voor een tentamen) word je depressief. Zelfs vrolijke muziek helpt niet.
Ik haat haat haat haat haat het om te leren
Ik ben ook zo verdomde blij dat ik er niet voor heb gekozen om weer een opleiding te gaan doen, ik kom er wel, zonder die stomme papiertjes…
Champagne Time Morgen Eva en Bobby ophalen van Schiphol, Jazz is gister teruggekomen (we hebben vanmiddag ff een drankie gedaan), nog 11 dagen en dan gaan Ka en ik weg, lekker weg van hier, lekker even niks moeten en lekker even genieten van het leven.
Na al de vakanties moeten we maar weer eens een echte Girls Night inlassen. Tis goed te weten dat er mensen zijn die er altijd wel voor je zijn, waar je discussies mee kan voeren, meningsverschillen mee kan hebben en niet dezelfde mening hoeft te hebben, waar je mee kan lachen en toch ook die klote tijden met elkaar kunnen beleven. Soms elkaar niet zien en dan weer als vanouds champagne drinken met z’n allen.
Champagne drinken we als we wat te vieren hebben, we gaan veel champagne drinken aangezien we veel te vieren hebben
1. Ka der verjaardag
2. Ka kan op vakantie
3. Eva heeft gevlogen, you did it girl!!!!! (me is so proud)
4. Ik heb een nieuwe baan
5. En volgens mij vergeet ik nog 1 a 2 dingen
Na eindelijk die klote cd, met veel te veel emotie die op een cd mag staan, uit mijn cd speler gehaald te hebben No Doubt opgezet.
Vorige week besteld en vandaag met de post!
Pakjes krijgen is zo leuk, enne boeie dat ik het mezelf cadeau doe.
Maare No Doubt dus, meeste nummers kende ik al, maar wat een heerlijk muziek zeg, lekker swingend! Lekker vrolijk, lekkere muziek om met mezelf de afspraak te maken om morgen goed te gaan studeren! JAK!
Ik moet leren en heb geen zin
Eerst nog even wat sites lezen en tot rust komen, geestelijk voorbereiden op het studeren heet dat. Ik heb voor de 1000ste keer deze week Staind opgezet.
Ik zag vandaag in de cd-map van een collega de cd liggen, wilde hem gelijk opzetten maar vrees dat de andere dat toch niet echt helemaal leuk vinden, ik bedacht me meteen ook dat ik hem al zovaak hoor dat het niet geeft dat ik hem niet op kon zetten, morgen mijn discman aan op de fiets denk ik.
Ik keek net naar Sam, ze lag weer over de drempel van de balkondeur. Heerlijk vindt ze dat, niet helemaal buiten maar wel alles zien en ruiken. Ze lag daar zo heerlijk de wereld in der op te nemen dat ik even naar der ben gaan zitten. Sam en ik tegen de wereld zei ik, ze keek me aan en spinde instemmend, ze is lief en heeft een heerlijk leven, ik wil ook een kat zijn!
Ahhhh Waarom vind ik dat gegil ‘s avonds niet fijn?
Omdat het net klinkt alsof er wat ergs gebeurd is
En das niet fijn, er zal wel niks gebeuren daaro
Maar stel nou dat dat wel zo was, wat dan?
Dan heb ik niks gedaan
In case er wel wat gebeurd is: precies om 23:32 (tijd van mijn computer) was een meisje twee keer achter mekaar aan het gillen.
Kunst Kennen jullie dit boek?
Nee, zonde…
Tis echt een gaaf boek, vol met felle kleuren
Ik wil het al zo lang hebben maar het is zo duur, (nou ja relatief duur als ik naar andere boeken kijk die ik koop). Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik het niet koop, andere duren dingen koop ik wel. Een dvd-speler terwijl ik al een playstation 2 heb maar ja deze was cheap en regio vrij. Een nieuwe telefoon (ok die was nodig, mijn andere zat met plakbandjes aan elkaar, enne hij was cheap). Een nieuw hoesje voor mijn nieuwe telefoon, ja ik bedoel de kleur moet wel goed zijn. Nieuwe cd’s, maar cd’s zijn ok, want muziek is een uiting van emotie en das kunst.
Maargoed ik wil dat boek dus hebben
Ik wil ook dat ene boek van Haring nog hebben wat ik niet gekocht heb bij de Haring tentoonstelling maar die was wel heel cool was. Enne zijn diary natuurlijk
Enne het Andy Warhol Diary wil ik ook hebben.
Soms is het zo leuk om nieuwe mensen te leren kennen
En dan is het zo jammer om ze na een dag alweer kwijt te raken
Niet echt kwijt, maar toch weg
Misschien is er nog hoop
Maar dan vraag ik mezelf weer af, ben ik niet gek
Gek in de zin van, ik heb teveel fantasie, die mensen zijn misschien niet zo fantastisch als ze lijken, dat gebeurd immers wel vaker, net zoals ik me daar once in a while schuldig aanmaak.
Maar mag ik alsjeblieft zelf uitmaken wanneer iets niet zo is zoals ik het hoop, mag ik zelf besluiten om afscheid te nemen.
En dan is toch dat stemmetje weer in me hoofd dat zegt: meid stop toch eens met die fantasie van je, leef, denk niet, doe en zie waar je eindigt, geluk zit in een klein hoekje maar zoek dat hoekje toch niet zo.
En ondertussen zingt Staind, heel toepasselijke muziek voor dit moment
Hoe moet die verdomde uitdaging eruit zien dan? Na het onderstaande stukkie geschreven te hebben vraag ik me ineens af wanneer ik werk dan wel uitdagend zal vinden.
Als ik alles na een dag of 3 nog niks snap, elke keer als de telefoon gaat het zweet me uitbreekt omdat ik het allemaal echt niet weet, omdat ik helemaal alleen zit en niet weet hoe ik iets moet doen, en er zeker van ben dat het nog wel een maand of 2 duurt voordat ik wel weet hoe alles moet?
Of vind ik het alleen uitdagend als het echt iets totaal nieuws is? Moet ik dan toch maar hoer worden? Het beroep waarvan ik vroeger (een jaar of vier/vijf moet ik zijn geweest) zeker wist dat dat mijn eindbestemming zou zijn?
Of politievrouw, boerin of moeder c.q. huisvrouw dan (en daar bedoel ik niks slechts mee)?
Nee huisvrouw zijn is niet uitdagend meer, daar ben ik al geheel getraind in, maar moeder ja moeder zijn dat is nieuw voor me, maar een uitdaging ook niet, of wel, ik word namelijk gillend gek van gillende kinderen.
Update Mijn nieuwe werk is trouwens wel ok.
Leuke mensen, vooral mannen, lekker gek en dat betekent dat ik ook me kan zijn, lekker gek dus...
Ondertussen wil ik ook nog tentamens halen die ik vorig jaar niet gehaald heb, voornamelijk uit luiheid.
Ook moet ik nog wat dingen van mijn oude werk afronden waar ik om eerlijk te zijn dus geen zin in heb, ja to bad want ik heb het nou eenmaal beloofd en ik hou niet van onafgemaakt werk
Maargoed ik zei dus dat me nieuwe job wel leuk is, ondertussen weet ik wel dat ik daar niet langer dan 1 jaar wil zitten. Ik zit nu natuurlijk pas in de begin fasen maar ik weet al dat dit werk niet zo uitdagend is als ik zou willen, ik ga over een tijdje me dus verder oriënteren, zoeken naar de dingen die ik wil, en niet naar wat ik niet wil. Ik mag niet klagen, werk komt me tegemoet, zonder er wat voor te doen is het me elke keer gelukt een nieuwe job te krijgen, maar niet iets waar ik mijn hart totaal in kwijt kan.
Het is trouwens opvallend hoe niet werken aanstekelijk werk. Er werkt een meisje bij mij dat precies om half 9 begint en precies om 5 uur weggaat. Zo zit ik niet in elkaar, als ik nog wat af moet maken dan maak ik het nog even af, als ik nog even wat wil doen dat doe ik dat, desnoods ga ik pas een uur of anderhalf later naar huis. Maar als iemand zo aan het toeleven is naar 5 uur ga je dat onbewust ook doen.
Daar zit je dan, op een lege afdeling, samen met een man die een computer komt maken. Vreemd mannetje en om nou te zeggen dat ik me hier op me gemak voor, nee niet echt. Er kan van alles gebeuren, niemand die het door heeft. Maargoed laten we maar geen rare dingen denken en er gewoon van uitgaan dat het een nette man/jongen is.
Maargoed die radio in de ochtend is dus niet zo handig. Ik hoor dingen die er niet zijn, of eigenlijk ik interpreteer dingen die niet juist zijn. Ik hoorde vanmorgen de radio mensen (man en vrouw) praten over Mulisch. Het klonk allemaal heel serieus en wat dacht ik, ik dacht dat Mulisch overleden was.
Ik heb zo’n vaag vermoeden dat het niet helemaal klopt, aangezien ik er niemand meer over gehoord heb.
Pin pin pin Tegenwoordig zet ik ‘s morgens de radio aan, in de hoop goed wakker te worden. Muziek hoort je ook vrolijk te maken en ik merk dat ik de laatste tijd net iets vaker een ochtend humeur heb.
Nou moet ik zeggen dat mijn omgeving daar ook wel aan meewerkt. Neem nou vanochtend, ik naar de AH op het Station om een tramkaart en een pakkie peuken te halen
Ik: een pakje luckies en een strippenkaart alstublieft. AH vrouw: strippenkaarten kun je uit de automaat halen (en ze wijst het hoekje om, ergens daar moet die automaat staan, ik denk nog: lekker handig daar achterin)
Ik: uhh ok (uit mijn portemonnee pak ik een biljet van 5, aangezien je daar geld moet betalen als je onder de 9 euro pint dacht ik: ik betaal contant. Ik ben een aanhanger van de pin, geen chip maar pin, als ik het pinnen kan dan pin ik, maar ik weiger er extra voor te betalen als ik het wel contant heb.
Nou dat wijf geeft me mijn geld terug en ik loop netjes naar achter en zie een automaat, zo eentje die op perrons staan om ‘s nachts als je helemaal op bent een lekker zakkie chips uit te halen, zulke dus.
Helemaal onderin liggen de tramkaarten, nummer 64 moet ik hebben. Ik zie eigenlijk niet echt wat er nog meer in zit, kauwgom misschien, shampoo? Well ik wil dus 64 indrukken, en wat merkt mijn oog op. Een geld automaat, briefjes of muntjes, ja hallo! ik geef net mijn laatste briefje uit.
Op het station zelf hebben ze de strippenkaart uit de automaten weggehaald omdat ze steelgevaarlijk waren en nou mag ik in de AH mijn strippenkaart automaten. Als ik dan toch moet automaten binnen in de AH dan wel met een passie graag.
Ik loop pissig weg om naar een NS loket te lopen waar waarschijnlijk een takke-rij staat. En loop vervolgens langs dat takkewijf. Ik roep (bewust dat ik mezelf verschut zet, but I don’t care) had je me verdomme niet kunnen zeggen dat je niet kan pinnen in dat ding! Het vrouwtje piept nog terug dat ze dat toch niet kon weten. Maar daar ging het natuurlijk niet om, het ging er om dat ik weer in een rij moest staan, om het feit dat je op het station geen tramkaartje kan halen uit een automaat maar wel in de AH, waar komt die logica vandaan? Maakt het de rijen korter, of de klanten gefrustreerder? Ik weet het niet maar die vrouw zorgde ervoor dat mijn ochtend humeur nog erger werd.
Gelukkig was de rij aan het loket niet lang, alleen de klant die voor me was snapte niet zo goed hoe je moest pinnen, zucht.
