Tralali! Ik heb een baan, ik heb een baan, ik heb een baan!!!!!!!!
Yeah! Sorry, ben een beetje over enthousiast!
Vanmorgen aangenomen donderdag beginnen, heb er helemaal zin in. Moet nu zoveel regelen en doen dat ik niet meer weet waar te beginnen...
Afgelopen vrijdag na mijn bezoek aan het CWI even een bakkie koffie gedronken met oud collega S. Met haar besproken dat ik big boss nog moest mailen over mijn getuigenschrift. Dat ik daar helemaal geen zin in had maar dat me uitzendbureau er om vraagt. Na een half uurtje weggegaan en er verder niet meer aan gedacht.
Zaterdagochtend, ik open mijn brievenbus en schrik. Daar ligt een envelop met het logo van mijn oude werk erop. Hmm wat zal daar inzitten? Ik open de envelop en zie een uiterst positief getuigenschrift opgemaakt door mannetje R. van personeelszaken (voor zover je daarover kan spreken). Ik glimlach, denk yeah die is binnen.
Vroeg me af of S. met R. heeft gesproken over mijn getuigenschrift. Het is weekend dus ik denk ik bel der maandag wel even. Toeval wil dat ze mij vandaag belde. Ik vertel der wat er in mijn brievenbus lag en ze begint te lachen, ik vraag der of zij hier met R. over heeft gesproken. Haar antwoord is negatief, ze is niet meer op de zaak geweest en heeft R. (of big boss) helemaal niet meer gesproken.
Het is een raadseltje, maar ik ben tevreden. Zonder in contact te komen met the big boss heb ik mijn getuigenschrift!
Morgenochtend om 9 uur trouwens een sollicitatiegesprek.
Vandaag met Annie meegeweest om tattoo te laten zetten... Damn het gaat weer kriebelen bij me.
Al een hele tijd wil ik weer gaan, maar de maars houden me tegen. Ik weet het namelijk niet helemaal. En als er 1 ding dat ik zeker weet is: bij twijfel --> wait!
Ik wil om mijn teken een omranding, of toch een tekening eromheen, maar wat dan? Ik wil op mijn andere enkel een tattoo, ik wil om mijn schouder blad een tattoo, ik heb in een dronken bui zelfs bedacht om op mijn tiet (of om het netjes te houden, op me borst) een tattoo te nemen. Ik wil net onder me nek, ja hoe heet het daar, een tattoo... Wel of niet kleur? Ik vind kleuren toch een beetje eng..
M.a.w. ik weet het nog niet helemaal en dat betekend wachten, net zolang tot ik het wel weet.
Morgen een foto voor de belangstellende van Annie haar nieuwe, hele fucking stoere tattoo.
En ja Annie, inderdaad, ben nieuwsgierig hoe je eruit ziet als je tachtig bent..
Hoop het mee te mogen maken!
Mijn vakantiegeld is trouwens binnen. Goh ze zijn sneller dan de sociale dienst. Morgen een kleinzakcentje bijverdienen en naar het CWI. Gaan we zaterdag maar de hele dag studeren.
Dat betekend ook dat ik niet teveel mag drinken op vrijdagavond.
Ik durf meneer P. nog steeds niet te mailen om te vragen om een getuigenschrift, maar ja nee heb ik ja kan ik krijgen, toch?
Studeren is zoooo leuk.. Speciaal om 7 uur opgestaan zodat ik kan studeren
Ik heb een drukke dag vandaag, bewust gedaan.
Straks om 12 uur lunchen
Daarna met Annie afgesproken
Vanavond eerst nog even langs school om een opdracht na te laten kijken en daarna nog naar de film.
Die opdracht moet natuurlijk nog wel gemaakt worden dus daar ben ik nu mee bezig. Als het tussendoor nog lukt even naar de bieb om een boek te zoeken.
Hellupp Ik weet het is heel erg.
Maar ik kan er niet tegen als ik niet weet bij wie een bepaalde stem hoort.
Net zoals ik niet tegen piepjes kan (vertel ik later nog wel eens) zo kan ik hier dus ook niet tegen.
Ik had het eerst met The Trip van MTV, ik wist niet wie het commentaar deed, and it was killing me. Uiteindelijk verklapte meneer zichzelf door te roepen: Nog een keer, nog een keer (inderdaad, Giel).
Maar nu weet ik niet wie de stem is die bij de reclame van Liever verliefd hoort...
Gromm!
Ik ga net zo lang reclame kijken/luisteren (en hopen dat de reclame weer voorbij komt) tot ik weet wie hij is.
Aangezien ik nog steeds geen werk heb, heb ik niet echt een druk druk leven op dit moment. Ik kan intens genieten van drukte, van propvolle agenda's etc etc. Ik heb besloten dat ik dat dan maar zelf ga creëren.
Start: morgenochtend 9.00 uur.
Heb Jazz der biebpasje geleend, dus kan kijken of ze het boek hebben wat ik voor school nodig heb. Als ik dan toch in de bieb ben ga ik daar maar studeren, thuis komt er weinig van. Als ik opdrachten moet maken gaat het redelijk maar echt met mijn neus in de boeken lukt niet. Dus vanaf morgen in de bieb studeren.
Voor de opdracht die ik voor vandaag moest maken heb ik trouwens een 8! gekregen.... ach had niet anders verwacht..haha
Verder moet ik nog wat telefoontjes plegen, wat ik waarschijnlijk vergeet.
1. T-Mobile bellen: voor me abonnement
2. Sociale dienst: hoe lang moet ik nog wachten
3. CWI: mijn afspraak is opeens veranderd, en wel op een heel vage manier, telefoontje is dus om duidelijkheid te krijgen.
Tralali... Hele dag bezig geweest met een opdracht voor nog een te halen vak.
Boringggggg, te simpel voor woorden.
Waarom ik het dan toch nog moet halen?
Omdat ik er in eerste instantie vrijstelling voor had gekregen, maargoed het papiertje komt zo steeds dichterbij
Ik hoop dat jullie allemaal een leuke avond hebben gehad
Ik duik me nest in, trek dat dekbed ver heel ver over me hoofd en doe net of deze dag nooit heeft bestaan...
Gister trouwens een gevaarlijke situatie
Ik kan mezelf wel voor me kop slaan
Je kent die verhalen wel
De films/series/boeken enz
Er wordt een lijk gevonden en wat blijkt het slachtoffer is al weken niet thuis geweest. Aan familie en vrienden wordt gevraagd of ze het niet vreemd vonden dat het slachtoffer al zo lang weg was. Het antwoord is dan: nee hoor hij/zij was wel vaker plotseling weken weg.
Zo gaat dat met mij ook. Als je met me uitgaat ben ik opeens verdwenen om na een tijdje (dit kan 10 minuten een half uur of een uurtje zijn) weer voor je neus te staan. Wanneer ik op een avond niet terug zou keren en je achteraf zou vragen: goh vonden jullie dat niet vreemd. Dan zou het antwoord zijn: nee hoor dat deed ze wel vaker, en ze kwam altijd weer terug (Behalve Jazz, die raakt natuurlijk na 10 minuten al in paniek :P ).
Anyway, ik realiseerde me vandaag dat ik dus inderdaad opeens niet meer terug had kunnen keren. Zonder reden, en onwillig. En das niet verstandig!
Ik wil trouwens wel nog even vermelden dat ik maat heb gehouden, me alles nog kan herinneren maar onoplettendheid kan (zo realiseerde ik me dus) fataal zijn.
Ik ben zo in dubio
Wat te doen?
Is het verstandig om tijdelijk te werken?
Gooi ik niet me eigen glazen in als ik dat ga doen?
Aan de andere kant werk is werk
En werk is wel wat ik nog steeds wil
Het stomme uitzendbureau werkt natuurlijk ook niet mee
Aggghhh
Oh well, weekend morgen
Heb zin in leuke dingen doen
Maar moet streng zijn, om verschillende redenen
Mijn uitje van deze week heb ik al gehad
Dus geen geld meer daarvoor deze week
Ook moet ik studeren, als ik weer uitga morgen dan doe ik te weinig
Life is great De kans is groot dat ik van de gemeente een boete krijg
Een boete omdat ik weg ben gegaan bij mijn werk terwijl er een nieuw contract voor me klaar lag
Een boete omdat ik heb besloten weg te gaan voordat ik door zou draaien
Een boete omdat een verlenging van een contract voor werkgever en werknemer is
Ik vraag me af hé, als een werkgever je geen nieuw contract aanbied of hij dan ook een boete kan krijgen
En dan nog iets
Ik was in de klaag mood, ik zei: ik wil wel eens geld zien Hoor ik vandaag dat het max 8 weken duurt, nog 2 weken en dan moet ik dus geld krijgen (waarschijnlijk min een belachelijk hoge boete)
Meneer wilde me wel een voorschot geven
Well great, mag ik ff vangen Het hele grote gulle bedrag van 50 euro is namelijk het voorschot
Wow Een bedrag om van te leven, eten en drinken
Dus ik zo, uhh wat dacht u van mijn verzekeringen, verwarmingskosten, heffingen en dergelijke? Ja, nee daarvoor is het niet
Hallo! Ik kan best uit een vuilnisbak eten (overdrijven is mijn vak) maar deze kosten moeten betaald worden
Goh en die sociale dienst is ook zo goed geregeld hè
Er waren geen hokjes meer beschikbaar, geen praathokjes
Om je persoonlijke situatie te bespreken
Om te vertellen hoeveel je verdiende, wat voor een kwalen je hebt etc etc.
Dus hebben we het babbelhokje maar verplaatst naar de wachtstoeltjes
Ja, u leest het goed, ik heb in de wachtruimte mijn persoonlijke situatie besproken
Het moet niet gekker worden
Inderdaad ik hoor u denken, dan accepteer je toch niet?
Nee, normaal gesproken niet
Maar ik was ziek, had het bloedheet en wilde niet langer wachten
Ik wilde daar weg!
Wat me op het volgende brengt. Morgen laatste gesprek over uitkering, ik moet nu echt geld zien. Ik heb nul komma nul meer. Ik moet echt geld hebben, al is het maar om (donderdag uit te kunnen, uhh ik bedoel) mijn verzekering e.d. te kunnen betalen.
Ik woon in het centrum, maar volgens Den Haag woon ik in Scheveningen
Ik moet morgen naar een sociaal bureau wat in het centrum ligt, dat schijnt in de schilderwijk te liggen.
Dat bureau en mijn huis schelen maar 1 cijfer met elkaar (qua postcode) terwijl Scheveningen en de Schilderwijk best een eind van elkaar verwijderd zijn
Zo word je nooit gebeld door een uitzendbureau en zo word je de hele dag doorgebeld. 2 verschillende bureau’s met in totaal 6 vacatures. Van de 6 heb ik er 1 afgewezen, 2 wil ik liever niet maar heb ik niet laten blijken en 1 wil ik heel graag. Duimen dus dat ze me uitnodigen.
Het gesprek van vanmiddag ging goed, al merk ik toch dat ik me beter voor moet bereiden (ook al wil ik de baan niet). Meneer J. vond dat ik niet geschikt was, goh vond ik ook. Wat er weer op neer kwam dat we allebei vonden dat ik niet geschikt was. Geeft niks want ik wilde de functie toch niet maar kan wel weer aantonen dat ik gesolliciteerd heb.
Nu ga ik heel ongeduldig worden. Wil snel horen dat ik op gesprek mag (of niet, maar daar gaan we niet van uit) en kan er niet tegen als ik daar weer een paar dagen op moet wachten.
Tis erg, maar ik wil niet naar het intake gesprek van morgen. Echt niet. Ik wil die baan niet, en dan moet ik daar een beetje gaan vertellen waarom ik vin dat ze me aan moeten melden.
Ik kan afzeggen. Maar voel me een behoorlijke slappenling als ik dat ga doen. Maar aan de andere kant, ik wil echt niet. Zucht...
Ik ben behoorlijk moe dus ga er maar eens een goed nachtje over slapen, ik kan morgen altijd nog bellen en zeggen dat ik al werk heb. Er is een stemmetje in me hoofd dat zegt dat ik toch niet ga. De planning die ik normaal gesproken (in mijn hoofd) maak voor eventueel belangrijke dagen heb ik nog niet gemaakt. Geen idee, als ik ga hoe laat ik wegga. Geen idee hoelang ik over de reis zal doen.
Ik moet trouwens echt meer werk verrichten. In het algemeen, doe echt helemaal niks.
Wedstrijd verloren Ik geloof het wel, ik weet dat ik het kan
Maar ik ga het nie bewijzen, althans het was de bedoeling het te bewijzen
Maar ik geef het op
Ik geloof wel dat ik heel snel heel erg dronken kan worden
You win!
Nieuwe weddenschap Hoe lang achter elkaar kan je nuchter blijven, of laten we het niet dronken noemen, zonder algehele onthouding?
Ik heb net mezelf bekeken. Een filmpje opgenomen en wat in de ruimte gelult. Ik heb mijn neus eens nader bekeken, en ik moet zeggen dat ik een giga air neus heb. Echt zo van: ik ben beter dan de rest van de wereld.
Koud Verder wil ik nog even vermelden dat ik het album van Cold steeds beter begin te vinden, per toeval in mijn media player terecht gekomen maar hoe vaker ik de nummers hoor hoe beter ik ze vind
Soms beleef je dagen niks, soms is een dag te heftig voor woorden. Zo spannend was het niet eens maar voor mij was hij best heftig. De functie waar ik naar gesolliciteerd heb bevalt me zacht uitgedrukt niet echt. Het houdt me bezig, ik wil het niet. Elke simpele ziel zal zeggen dan doe je het niet. Maar zo simpel is het niet. Ik moet solliciteren, ik moet laten zien dat ik wil werken. En dat wil ik ook, echt waar maar ik heb mijn wensen. En dit voelt gewoon niet goed. Als ik dit afzeg heb ik weer een sollicitatie minder. Afzeggen doe ik niet, we wachten de intake van maandag wel even af en dan kan ik er altijd nog van afzien. Ervaring leert alleen dat dingen die je niet wilt wel doorgaan en visa versa. Je snapt het, voor je het weet word ik aangenomen en zit ik weer in het web.
Ex-werk loopt echt in de soep, ik begin medelij te krijgen met mijn oude collega’s. Het zit ze niet mee, het lijkt of het i.p.v. bedrijf E. bedrijf Ruzie gaat heten. Brengt me bij me volgende dilemma. Toen ik wegging is mij een getuigenschrift beloofd. Ik heb het op papier staan (mail waarin me dit beloofd werd heb ik bewaard). Ik wil dit getuigenschrift eigenlijk wel graag hebben, maar ben toch te trots om het te vragen, misschien ook wel te bang. Stel dat ik opbel en ik tref big boss in een bad mood, wat op dit moment meer regel dan uitzondering zal zijn. Dan kan ik meteen fluiten naar dat papiertje, hoe ga ik dit aanpakken?
Belletje gehad van uitzendbureau 3 voor tijdelijk werk, lastige beslissing. Samen met mevrouw S. van bureau 3 besloten om dinsdag even af te wachten. Na gesprek met de sociale dienst weet ik meer en durf ik misschien wel beslissingen te nemen. Verbazingwekkend hoe vriendelijk ze zijn, wat je ook weer een schuldgevoel geeft.
Vervolgens is Johnny Cash overleden. Raar. Muziek waar ik mee ben opgegroeid. Mijn vader luistert naar veel muziek dat me gestolen kan worden. Johnny Cash, Leonard Cohen en nog een aantal artiesten zijn toch uitzonderingen. Tegenwoordig hoor je alleen maar Portugese muziek uit de boxen komen en dan vraag ik toch vaak naar Cash of Cohen wat met liefde opgezet wordt. In je gedachten zijn de artiesten waar je ouders naar luisteren eigenlijk allang dood, zoals Elvis.
De laatste paar dagen ben ik behoorlijk humeurig wat vandaag zijn hoogtepunt had (of misschien moet dat nog komen). Zielig voor me ma aangezien ik tegenwoordig op vrijdag bij haar ben, zij om te profiteren van mij en ik van haar (centen (shame on me)). Erg aardig was ik niet. De keren dat ik pissig werd waren eigenlijk merendeel zonder reden maar ook voor haar werd ik boos, vanwege haar gezondheid en haar rare trekjes. Maar moest ik dat nou net vandaag allemaal duidelijk maken. Naar een dokter gaan is nooit prettig en i.p.v. haar te steunen wijs ik nog even op de oorzaken van haar problemen. Ik geef zelf een paar tips hoe ze een en ander kan verbeteren en wat haar goed zal doen. Erg blij was ze hier niet mee, en gelijk had ze. Daar sta je dan in de Konmar met een dochter die je even op je nummer zet, iedereen kan meekijken en het boeit haar (mij dus) nul.
Later op de dag heb ik nog even gebeld, en mijn excuses aangeboden (schouderklopje voor mezelf).
Ach laten we vandaag snel vergeten en uitkijken wat morgen ons allemaal voor goeds kan brengen (kots)
Sorry dat ik me hier zo druk om maak, maar bah bah bah
In dit bericht lees is dat een groot deel van de bezuinigingen weer zijn uitgelekt. Ik lees de bezuinigingen eens door en val van verbazing weer achterover. Vind je het gek dat wij geen vertrouwen meer hebben. Wanneer komen de positieve berichten (weer) eens? Of zie ik ze gewoon over het hoofd?
Werk, of toch niet Zoals ik gister al zei heb ik gereageerd op een vacature. Een vacature die via een bureau loopt. Nou werd ik een uurtje geleden gebeld, of ik op gesprek wil komen, een intake gesprek. Er werd me ook meteen gevraagd waarom ik gereageerd had. Jezus hallo! Ik zoek werk, zo simpel is het, en dat weten jullie ook wel, er wordt toch altijd een mooi antwoord geformuleerd (al vond ik die van mij redelijk tegen vallen). Maargoed maandag dus gesprekje. Eerst was ik er redelijk blij mee, maar nou weet ik het niet meer.
Das toch wel raar he? Mag ik weer op gesprek, komt werken weer een stapje dichterbij en dan weet ik het niet meer. Sukkel dat ik ben!
Ik heb het aangedurfd. Mijn saldo bekeken, gekeken hoeveel ik nou eigenlijk rood sta. En het viel me nog mee, had erger verwacht.
Als het niet had gehoeven dan had ik niet gekeken maar ik realiseerde me van de week opeens dat ik mijn vakantiegeld nog niet heb ontvangen. Wel mijn loonstrook daarvan maar nog geen storting. Omdat toch zeker te weten heb ik mijn saldo en bijschrijving maar even bekeken en het klopt dus. Of beter gezegd het klopt niet. Ik wacht maar even af tot 31 september en mocht het geld niet binnen zijn dan moeten we maar even bellen!
Het goede gevoel over het werving en selectiebureau van gister is niet veel meer van over. Echt medewerking krijg ik niet, maargoed heb weer actie ondernomen en gereageerd op een ander vacature.
Morgen hetzelfde riedeltje maar weer herhalen incl. langsgaan bij een uitzendbureau, misschien kom ik zo nog eens aan de 16 bureau’s oh ja moet ook studeren, bah. Kijk als het vak me nou nog zou interesseren maar het is zo oninteressant. Oh well…
Tonight was good, heb veel gedaan, beetje dingen geordend, zowel in huis als in me hoofd. Ik moet stoppen met zwart kijken, als iets wat ik lief heb stopt, als het einde nadert dan zij het zo. Krampachtig vasthouden helpt niet, soms zijn situaties niet te stoppen maar meestal maak ik me druk om niks en waait het wel weer over. Niet bang zijn, laat gebeuren wat er moet gebeuren en zie maar hoe het loopt. It will all work out for the better.
Kreeg een mailtje van een werving en selectie bureau met een op het eerste gezicht leuke functie, morgenochtend even naar het bijgevoegde document kijken, daarna even bellen. Kan geen kwaad en het voelt goed, tot nu toe.
Volgens mij heeft Balkje een vrouwelijke bodygard
Zag ze net gezellig samen lopen
Niet dat Balkje geinteresseerd was, hij was gezellig aan het bellen
Met een redelijk hip telefoontje, voor een Balkje dan
Brr Ik ben net onder de douche geweest...
Spannend he?
Ja, zeker als je weet dat het water koud was!
Warm water deed het opeens niet..
Goed he?
Was koud hoor...
Leuk nieuws Ik kan natuurlijk thuis best me eigen feestje vieren, kost niks. Ik weet namelijk stiekem dat ik nog cola in de berging had staan, en stiekem weet ik ook dat ik nog een beetje alcohol in huis heb. Sam en ik gaan het samen best gezellig hebben! : )
Smile, you're free! De eerste nacht op Lowlands en ik flikker in een greppel. En niet zomaar vallen nee behoorlijk vallen, pimpelpaars en mega dik was me voet. Gelukkig is het paarse een beetje minder en het dikke is ook redelijk weg. Toch loop ik nog niet als de beste. Ik heb net voor het eerst buiten gelopen zonder rekband. Dat stomme ding irriteerde me. En ik wil niet meer mank zijn, we gaan gewoon de goede kant op! (Ja ja I know, eigen stomme dronken schuld)
Ik werd vanmiddag gebeld door een uitzendbureau. Elke keer als ik gebeld wordt en in mijn telefoonschermpje: uitzendbureau 1, 2 of 3 zie staan denk ik YEAH werk! Dat YEAH is al een yeah en zal spoedig een oh joh worden. Ten eerste is er geen werk, dus de keren dat er gebeld wordt is minimaal en als ze werk hebben gaat het nergens over. Ik word moe van mezelf, ik hoor me alleen maar nee verkopen terwijl ik zo graag ja wil zeggen.
Ik zit thuis en doe niks. Niks nuttigs, ik voel me nutteloos! Klink ik erg wanhopig? Ja? Mooi zo voel ik me ook. Anyway, ik weet ik zal zelf de handjes uit de mouwen moeten steken en dat doe ik ook wel, maar alles gaat zo traag. Bah! Zit zelf een beetje na te denken over vrijwilligerswerk.
Verder zijn er andere dingen die me bezig houden waar ik niet zo vrolijk van word. Ik weet er is hier de laatste dagen weer erg weinig vrolijkheid maar erg vrolijk voel ik me dus niet.
Ik moet dus weer beginnen met positief te denken, en leuke dingen gaan doen, die weinig geld kosten, of liever geen.
Ik heb gemerkt dat hoe weinig geld ik ook uitgeef aan de dingen, zoals eten, vervoer, en boeken (geen dus) ik toch teveel uitgeef aan uitgaan. Het lijkt misschien per avond wel minder maar ik vraag me af of ik niet vaker ff wat ga drinken. Het geld krimpt, en snel ook. Leven op water en brood is niet de oplossing. Niet of bijna niet meer uitgaan wel. Ik ga ook niet meer lief vriendjes en vriendinnetjes aankijken, of gewillig mijn beide handjes ophouden als ik wat aangeboden krijg. Steng zijn!
Waarom heb ik als ik bij andere ben altijd zoveel inspiratie
Waarom weet ik dan precies hoe ik het wil hebben
En waarom is als die inspiratie dan helemaal weg als ik weer thuis ben
Ik ben dan misschien blut
Ik heb dan misschien geen werk
Ik voel me er dan misschien niet zo relaxed onder
Maar een mailtje van een oud collega S. doet me goed!
Hihi, deurwaarder is aanwezig om spullen van een side onderneming in beslag te nemen en M. heeft net ontslag genomen. Met andere woorden het loopt daar in de soep in ik geniet ervan!
Jammer Ben voor mijn laatste sollicitatie afgewezen : (
Moet zeggen dat ik er niet echt gemotiveerd van raak
Begin ook weer heel erg te twijfelen over werk en studie e.d.
Vandaag - Moe
- Geen gebruik kunnen maken van water
- Auw voet, dus omhoog
- Realiseerde me opeens dat ik langs school moet
- Fuck, dan moet ik nog studeren
Tis geloof ik gewoon niet mijn dag, mag wel eens he.
(zijn bad days besmettelijk?)
