Puff Ben moe
Wilde veel delen over gister maar ben het een beetje kwijt, een dagje winkelen in Lisabon is vermoeiend, en ik heb er een blaar aan overgehouden.
Misschien morgen meer...
Vrij? Ik heb de laatste tijd het gevoel dat ik wat meer moet doen in deze wereld. Niet alleen maar werken voor me geld maar ook goed zijn voor de medemens. En dan bedoel ik echt goed zijn en niet alleen maar glimlachen tegen de buurvrouw (die me trouwens heel boos aankeek toen ze met een sigaret zag).
In de tijd dat ik geen baan had riep ik hier een keer dat ik serieus aan het nadenken was over vrijwilligerswerk. Inmiddels heb ik wel werk maar die gedachten blijft toch aanwezig. Toch lijkt het me een beetje een lastige opgaven. Het werk op zich, ik bedoel ik wil natuurlijk geen broodjes verkopen op een evenement omdat er geen geld is voor een uitzendkracht, maar wie zit er nou te wachten op iemand die alleen in het weekend een paar uurtjes of door de week ’s avonds beschikbaar is?
Het klinkt misschien een beetje raar uit mijn mond maar ik geloof dat ik hier serieus over na moet gaan denken. Het grote probleem is alleen tijd!
Ik zat wat rond te kijken op de site van HOF, Promotie Haags Vrijwilligerswerk, maar veel wijzer werd ik er niet van. Wat zijn eigenlijk eisen voor vrijwilligers werk, qua tijden en wensen of juist wat je niet wilt. Misschien moet ik er eens binnenlopen alleen de openingstijden zijn niet echt uitnodigend: maandag t/m vrijdag van 8.30 - 17.00 uur.
Ik heb eigenlijk een beetje zin om te lullen over niks. Ik zat met een zinnetje in mijn hoofd.
Waarom blijf je naar sad music luisteren als je je niet sad voelt.
Het simpele antwoord is natuurlijk omdat je je er niet triest door voelt. Of omdat je je er beter door voelt. Toen bedacht ik me dat ik teveel wil nadenken. Gedachten laten gaan, rustig gedachten op nul moet ook kunnen. Van de week mijn dagboeken (of hoe je het wilt noemen) weer bekeken, echt papier met echte inkt en een echt (lelijk) handschrift. Ik kwam er achter dat ik vorig jaar een broek in de vakantie had gekocht. Geen idee welke het was, mijn boek vertelde me dat hij grijs was. Ik draag recentelijk geen grijze broeken. Ka gebeld aangezien zij er bij scheen te zijn toen hij werd aangeschaft. Zij wist het nog, het was, ja zo’n broek met een stofje, je moeder moest hem nog korter maken was haar antwoord. In mijn prima geordende kast gekeken en gevonden. Hij hing tussen de spullen die nog gepast moesten worden, in de categorie: is die nog leuk genoeg of gaat hij in de zak die in de kelder beland?
Vandaag is er een bezwaarschrift voor me geschreven, inderdaad door Ka, ik ga niet langer stil zitten en afwachten, stik er maar in. Stel je nou eens voor dat ik vandaag de dag nog steeds werkloos was geweest. Stel je voor dat ik geen geld meer had gehad, en dat had ik dan inderdaad niet meer gehad want precies toen mijn banksaldo nul was kreeg ik werk. Wat dan? Hadden ze dan wel sneller gereageerd? Ik had de Sociale Dienst een reageertijd gegeven van 10 dagen, die is nu verstreken. WAR!
Ik ben te moe de laatste paar dagen en vanmorgen had ik me bijna verstopt, ik kon met geen mogelijkheid mijn bed uitkomen. Uiteindelijk deed mijn oor zo’n pijn dat ik er wel uit moest om er ijs op te leggen. Hebben jullie dat ook wel eens? Een oor dat pijn doet omdat je er te lang of te veel op heb gelegen? Ik vind het een erg raar verschijnsel.
Eerlijk is eerlijk maar ik verlang naar het weekend, al gebeurd er niks spannends in het weekend ik heb nu al behoefte aan.
Vreemd, het werken is fijn en ik dank god op mijn blote knietjes dat het geen hel # twee is maar ook heb ik het gevoel alsof de rest van de wereld aan mij voorbij gaat. Ik mis dingen, althans ik heb heel erg het gevoel dingen te missen. Simpele dingen als mijn ochtend ritueel is weg, al was dat maar een ochtend ritueel van twee maanden. Ik bedoel ontbijten doe ik niet meer, dat schiet er bij in. Wakker worden en horen wat er aan de andere kant van de wereld is gebeurd is geschiedenis. Ik ontwaak en vang vaag iets op van het nieuws, iets in de trant van: schuld; genitaliën; afgesneden of Hitler; brief; Prins Bernhard. Ja probeer daar maar eens wat zinnigs van te maken. Het meeste erger ik me de laatste dagen nog aan mijn moeheid. Ik wil niet moe zijn en op tijd naar bed moeten. Gister zag ik een rare wal. Verdorie, ik heb nooit wallen, en zeker geen rare!
En dan ook nog de gedachten dat ik veel actiever had kunnen zijn in de periode dat ik geen werk had. Niet m.b.t. werk zoeken maar juist met dingen die gedaan moeten worden, of leuke dingen. Het waren eigen 2 behoorlijke saaie maanden, waarvoor ik natuurlijk als enige schuldige aangewezen kan worden.
Dit stuk nalezend merk ik op dat het toch geen stukje van: lullen over niks was, maar meer een overpeinzing.
Oh well. Lezen --> slapen --> hopen dat ik morgen minder moe ben
Gister een mailtje met een klacht naar BNN gestuurd.
Ik was lid geworden en zou een voucher (2e kaartje gratis) voor de film Phileine zegt Sorry krijgen, de voucher was alleen op 4 bepaalde dagen inwisselbaar. Ik ontving de voucher pas op de laatste dag dat hij te gebruiken was.
Ik vond dit een beetje een rare happening dus heb dit laten weten. Heb een heel vriendelijk mailtje gestuurd (ja ja dat kan ik echt) en verteld dat ik het een beetje jammer vond, afgesloten met: veel succes nog, m.v.g.
Word ik net gebeld door ze. Een uitleg hoe een en ander kon gebeuren, de mogelijkheid om alsnog te gaan en natuurlijk welgemeende excuses.
Goh, ik voel me goed.
Ik heb eindelijk het gevoel mijn leven een beetje op de rails te hebben. Op een paar oneffenheden na gaat het echt goed, misschien moet ik die paar 'foutjes'' maar accepteren en niet zo perfectionistisch zijn.
Kom er elke dag weer achter wat voor een precieze muts ik ben, niet alles hoeft perfect! Straks zie je me ook nog een bureau van een ander opruimen omdat het er zo rommelig uitziet, en das nou net niet de bedoeling.
Punten Kreeg van de week mijn puntenoverzicht van T-Mobile.
De punten die je spaart omdat je belt, elke gebelde euro is goed voor 1, 2 of 3 punten het ligt aan het aantal jaar dat je lid bent. Anyway ik las dus op mijn overzicht dat mijn punten uit 2001 niet meer lang inwisselbaar zijn. Er staat netjes vermeld hoeveel punten er straks vervallen, en dat zijn er wel geteld 267. Graag zou ik mijn punten inwisselen voor sms-jes maar helaas die mogelijkheid is er niet. Ik ben eens gaan rondkijken en zag 4 eventuele producten/diensten.
A: een handdoek voor 1350 punten
B: een frontje voor 1400 punten
C: € 10 aan belminuten voor 650 punten/ € 25 aan minuten voor 1600 punten
D: een bioskaartje voor 375 punten
Eens goed nadenken wat ik zal gaan kiezen
Ik heb trouwens op dit moment 2154 punten...
Aanwinsten! Nieuw notebook gekocht, 4 boekenbonnen gevonden a € 12.50, 2 bonnen voor mij 2 bonnen voor Chris, yeah ik mag weer boeken kopen, maar welke in godsnaam?
Hoe kom je erbij? Vragen of ik een normale brief wil schrijven ipv mail? Uhh ik tik sneller dan ik schrijf, mijn handschrift is getikt beter te lezen dan geschreven. Ok een brief lijkt misschien langer maar tegen de tijd dat de brief aankomt is alles al geschreven geschiedenis. Trouwens, ik heb helemaal geen tijd voor een normale brief..
Goed, ik heb dus weer eens een ouderwetse brief geschreven..
Hij is nog niet af, want heb geen leuke dingen meer te melden dus die brief wacht maar even. Ik hoop dat hij morgen of overmorgen op de bus gaat en ik hem niet vergeet.
Weer een verhaal zonder lijn, warrig. Er gebeurt veel de laatste tijd.
In mijn hoofd in het hoofd van vrienden en om me heen. Ja ach de wereld draait zullen we maar zeggen. Tis vervelend soms reageer je op een manier die niet goed voelt maar op het moment de enige reactie die je kunt en/of wilt uiten. Soms schrik je van je eigen gedachten. Meningen kunnen veranderen en zo ook mijne. Maar I guess it’s all good now.
Ik zeg soms wel eens dat ik het donkere boze meisje wat ik vroeger was mis. Voor sommige niet te begrijpen. Boosheid is heerlijk, of je het wilt geloven of niet. Ik wil der niet terug maar soms wil ik weer dealen met problemen zoals ik dat toen deed. Van de week begreep ik dat dat de reden is dat ik haar mis. Als een angry girl is het namelijk veel makkelijker om met pijn/verdriet/boosheid om te gaan dan als je de wereld probeert te benaderen met een glimlach.
Kan er niks aan doen maar de gedachten ik wil alles veranderen blijft constant terug komen. Ik ben niet ontevreden, alles gaat weer redelijk goed. Ik mag niet klagen maar toch zou ik als het kon alles anders willen doen. Waarom ik dat niet doe weet ik niet. Ik kan het denk ik niet. Maar ja dan krijg je weer de zin: alles is mogelijk zolang er maar een wil is. Is de wil er dan niet? Hmm dat weet ik niet, misschien vraag ik me af of het wat voor me oplost. Is verandering eigenlijk wel beter? Ach ja, ik weet het nog niet. Ik denk er nog even over na.
Vandaag collega ontmoet die vorige week met vakantie was. Anders dan ik verwacht had maar op het eerste gezicht aardig. Begin het drukker te krijgen, en das lekker. Beginners problemen (autorisaties, mail) zijn opgelost, althans dat dacht ik vanmorgen totdat ik een nieuw probleem tegenkwam. Wel leuk de helpdesken (is dat een woord?) op me werk. Zelden zulke vriendelijke vrolijke helpdeskmensen aan de telefoon gehad. Krijg elke keer engels sprekende mannetjes aan de lijn, ga je toch twijfelen over de Nederlandse man .
Merk trouwens dat nieuws onderwerpen steeds meer op mij slaan. Zoals: in september meer werkzoekende, consument koopt minder en burgers minder vertrouwen in de toekomst om er maar een paar te noemen. Vroeger was alles beter. Zucht!
Oh dan nog een oppervlakkige gedachten: ik ben zo blij met me nieuwe tas!
Vanmorgen (8 oktober) mijn brief naar de Sociale Dienst gepost. Vorige week gebeld dat ik werk had en als ik even mijn arbeidsovereenkomst op zou sturen kwam alles goed. Op 2 oktober heb ik gebeld. Vandaag kreeg ik een brief van dezelfde Dienst gedateerd op 7 oktober. Hier stond in:
Naar aanleiding van het (telefonisch) gesprek op 6 oktober 2003 is gebleken dat er een aantal gegevens ontbreekt.
Ik verzoek u mij binnen een termijn van 10 dagen na dagtekening van deze brief de volgende gegevens te overleggen:
** Arbeidscontract van uw werkgever.
U kunt hiervoor gebruik maken van de bijgevoegde antwoordenveloppe, waarop u geen postzegel hoeft te plakken.
Indien u de gevraagde gegevens niet binnen de gestelde termijn heeft opgestuurd, wordt uw uitkering stopgezet.
Daarvoor ontvangt u dan schriftelijk bericht.
Nou daar gaat die dan.
1. Het telefonisch contact was 2 oktober niet 6 oktober
2. Ik moet binnen 10 dagen reageren, maar kan zelf 8 weken wachten op reactie. En dat is dan officieel, a.s. vrijdag zijn er 10 weken verstreken en dit is de eerste reactie die ik heb mogen ontvangen.
3. Als ik binnen 10 dagen niet reageer wordt mijn uitkering stopgezet. Wat zijn de gevolgen voor de Sociale Dienst voor het (al 2 weken) te laat reageren?
4. Het stop zetten van welke uitkering? Ik kan me niet herinneren dat ik een uitkering heb mogen ontvangen
5. De bijgevoegde envelop is gericht aan een antwoord nummer, bovenaan de brief staat een postbusnummer, ik heb dus en een postzegel voor Jan Doedel gebruikt en heb ik mijn brief nou wel naar het juiste adres gestuurd? Ik weet het, ik ga nu te ver.
Nog even extra info bij nummer 3. Als ik het heb over het niet reageren van de S. Dienst dan heb ik het dus niet over de brief van vandaag, want die ging natuurlijk nergens over.
Een brief naar je uitkeringsinstantie sturen is geen pretje. Je wilt vriendelijk zijn maar bent eigenlijk best een beetje pissig, je wilt het netjes en officieel houden maar eigenlijk boeit het je nul, want je vindt ze niet lief. Maar je hebt wat van ze nodig dus beleefdheid is geboden.
Waarom moet alles altijd zolang duren? Ik houd me toch ook netjes aan de afspraken, ben netjes op tijd met reageren en lever alles goed, netjes en compleet aan. Waarom is het dan zo moeilijk om gewoon te reageren?
Het was geen 4 uur maar kwart voor 3 vannacht. Ja, dat krijg je ervan als je om 11 uur in bed ligt. Enig voordeel is dat ik het nieuws nog eens zie, op verschillende zenders.
Ik ben een bietje moe. Heb mezelf vanmorgen geheel onvrijwillig om 05.45 uur gewekt, omdat ik mezelf wakker hield me bed maar uitgegaan en met een dekentje op de bank gekropen.
Vervolgens eens uitgevolgd hoe dat werkt met het ov naar werk. Nou dat viel tegen. Terwijl ik op de bus stond te wachten toch maar eens op de time-table gekeken. Goh de bus rijdt pas vanaf half 10!! Gelukkig tijd zat dus naar een tram gewandeld.
Vanavond nog even richting school gegaan om mijn cijfer op te halen. Terwijl ik de deur open zie ik lerares B. patience spelen. Toen ik binnen was merkte ze nog even slim op dat ik vast en zeker me cijfer kwam halen. Nou ze had het nog niet nagekeken, ging ze meteen even doen, terwijl ik ernaast stond! Mijn cijfer? Een 9! Easy going. Maar sorry hoor. Ik meen me te herinneren dat ze toen ik ruim anderhalve week geleden klaar was met me toets ze tijd genoeg had om mijn toets na te kijken. Ik bedoel, de rest van de leerlingen waren nog aanwezig, ze had verder niks te doen, duss ja waarom moest ik daar dan voor terugkomen vandaag? Juist!
Verder mis ik the fun een beetje. Niet omdat ik nu werk, en niet omdat ik 2 maanden geen geld heb gehad maar het is gewoon een beetje minder. En das jammer. Maar ja, na regen komt zonneschijn geloof ik
Ik durf niet naar bed te gaan, tis te vroeg straks word ik morgen al om 4 uur wakker en das niet de bedoeling.
Opeens heb je het! Ik woon achter een ziekenhuis, waar ook een landingsplaats is voor helicopters. Ik kwam net thuis en hoorde er eentje rondvliegen. Oh jee ik hoop dat het goed komt denk je dan toch.
Na 20 minuten begreep ik alleen niet zo goed waarom hij maar niet naar beneden kwam. En opeens wist ik het. Het komt door de rellen bij de Blauwe Aanslag natuurlijk...
Even over de supermarkt vanavond. Omdat ik mijn verslaving in stand moet houden stond ik te wachten in de rij. Ik was nummer drie, vooraan stond een jong skatertje bier te kopen maar had geen genoeg geld, en de caissière maakte ook een aantal fouten. Medewerker nummer twee zag de langer wordende rij en opende kassa twee. De man achter mij snelde naar de andere kassa, ik eindigde achter hem. Met zijn mandje bleef hij wachten omdat er een toevallig binnenwandelende klant eerder geholpen werd. Ik vroeg me af waarom hij zijn mandje vol liet en dacht handig gebruikt te maken van zijn traagheid. Ik vroeg netjes of ik misschien voor mocht omdat ik alleen sigaretten nodig had. Zijn antwoord was:
Dat vroeg je wel erg snel he! Uhh ja, maar ik stond net ook al voor u dus zo erg is dat toch niet?
Maar nu sta ik hier he? U kunt ook gewoon nee zeggen hoor, zo erg is dat niet, waarom…
Op dat moment realiseerde ik me dat ik geen zin had in een nutteloos gesprek, de rest van mijn zin zou zijn geweest: waarom moeten we toch altijd zo moeilijk doen, het is echt niet zo erg om aardig te zijn. Maar ik was verstandig en ging weer achter hem staan. Op dat moment zei hij met een enge glimlach dat ik wel voor mocht. Op het moment dat ik naar buiten liep begon hij zijn mandje pas te legen.
En dan vraag ik me weer af waarom mensen elkaar altijd zo moeten irriteren. Ik weet het ik heb het ook gedaan maar toen was de rest van de wereld nog aardig, nu lijkt het wel alsof ik zoveel moeite moet doen, om een beetje vriendelijkheid te ontvangen.
Bah!
Oh en ik weet ook wel dat als hij meteen nee had gezegd ik ook niet erg vriendelijk had gekeken, maar daar hebben we het voor het gemak even niet over
Mijn eerste werkdag is voorbij. Was een beetje onwennig, het liefst ben ik de hele dag druk bezig en in de weer maar dat kan nog niet echt als je niet ingewerkt ben. Daar wordt natuurlijk aan gewerkt maar helaas gaat inwerken niet zo snel.
Gister de laatste dingen geregeld die al geregeld konden worden voor uitkering e.d. helaas moet ik nog contact hebben met sociale dienst en ziekenfonds voordat alles goed geregeld is, maar dat komt goed. Snel naar de kapper geweest, ach ja je wilt er toch goed uitzien, en het was niet eens zo’n impulsieve actie. Ik had vorige week al gebeld maar toen zaten ze de hele week vol, met de vol-verwachting belde ik dus voor een afspraak maar wonder boven wonder hadden ze plek. Terug van de kapper mijn post gehaald. Ik wist dat de post nog niet geweest was maar ik ben dol op post dus toch even gekeken en geheel onverwacht lag er toch wat. Een kaartje met gelukswensen voor mijn nieuwe job, super, dank hiervoor!
In de namiddag met grote broer en moeder even een wijntje gedronken. Broer al weken niet gezien maar was in de stad voor zijn werk. Ik heb een beetje haat liefde relatie met zijn karakter, soms ben ik er dol op en soms verafschuw ik het. Gister voelde ik een beetje trots opborrelen. Leuk was lang geleden. Moet af en toe ook zo lachen om hoe mijn ma en hij met elkaar omgaan. Eigenlijk hebben ze best een hechte band maar ontkennen dit beide.
Vanmorgen weer eens gemerkt hoe erg moeilijk het is om vroeg op te staan. Het lijkt erop dat ik last heb van katers zo vroeg in de ochtend, ook al heb ik geen druppel gedronken de vorige avond.
Zaterdag nog een dagje werken, afgesproken om te doen toen ik nog werkloos was : ) Vind het niet erg om te doen, maar was wel lekker geweest als ik gewoon weekend had gehad, omdat ik misschien zondag naar broer ga om wat op te halen, dan is het bye bye weekend.
Maar ik klaag niet, ik heb werk en normaal inkomen, kreeg vandaag weer mail van ex-collega S. Salaris was nog niet binnen, werd vandaag overgemaakt maar is niet zeker dat volgende maand betaald wordt. Big boss zijn verdiende loon, maar ik gun het de rest niet, meer dan de helft van mijn oud collega’s redden het echt niet zonder het maandelijkse inkomen.
