Ik zit thuis.
Net thuis, door de regen gefietst en heb het een beetje koud.
Op de achtergrond een nummer van Outkast wat ik niet ken maar wel grappig vind.
Het is kwart voor 7 geweest en ik heb nog niet gegeten, eigenlijk ook geen honger. Ik kom er net achter dat ik het lettertype Tahoma zat ben, dus het is tijd voor verandering. Ik wil de woonkamer weer veranderen maar heb geen ideeën en geen tijd eigenlijk.
Ik vond dat het veel te snel kerst was, en nu vind ik dat het veel te snel oud en nieuw is. Ik moet de woonkamer nog opruimen, nog de stad in om wat om te ruilen, boodschappen doen en met vrienden afspreken hoe we het nou doen met oudjaars avond.
Ik val de laatste tijd een beetje tegen, mijn sociale kant is niet echt top te noemen. Ben te lui om de telefoon te pakken, heb niet veel te melden dus bel ik maar niet. Of ik bel en het gaat nergens over. Ik ontvang mailtjes en antwoord niet, geen zin in. Nee, ben niet depri, alles gaat goed maar heb gewoon geen zin.
Goede voornemens heb ik wel maar hebben natuurlijk niks met het nieuwe jaar te maken. Ik ben gestopt met roken, althans dat was het plan. Het valt vies tegen, en toch weer mee. Overdag rook ik niet maar ’s avonds heb ik het moeilijk en pak ik soms een peuk. Op werk ben ik dus gestopt. Thuis mag het af en toe. 31 december mag ik ook nog roken maar daarna is het regelmatig roken echt over. Roken is een vloek daar ben ik inmiddels wel achter. Ik heb gezien hoe moeilijk andere het hadden en wist dat ik het net zo zwaar zou vinden maar toch, eigenlijk ben ik zwak, maar god forgive me ik weet namelijk dat het me gaat lukken.
Nu we het toch over roken hebben. Ik hoorde vandaag een verhaal over een man die net gestopt was met roken en nu actief actie aan het voeren is om per 1 januari zijn werkplek rookvrij te krijgen. Hypocriet zeg, jaren roken en nu uit eigenbelang het roken verbieden. Begrijpelijk hoor dat hij niet geconfronteerd wil worden, ik word al helemaal kriegelig als ik iemand zie roken op straat, of er over hoor praten maar eigenlijk wil ik er wel mee geconfronteerd worden, want je kunt het niet ontlopen. En uiteindelijk hoop ik een van die niet rokers te zijn.
Vorig jaar rond deze tijd was ik (zacht uitgedrukt) een beetje somber. Het jaar begon dus slecht en zo voelde het een paar maanden lang. Tegen het einde van de zomer heb ik de beste beslissing van mijn leven gemaakt en de puinhoop achter me gelaten. Ik merk dat ik eindelijk mijn oude werksituatie los aan het laten ben. Het duurde even maar dan heb je ook wat. Goede voornemens hoeven niet op 1 januari genomen te worden!
En het was weer gezellig! Te druk in de Zwarte Ruiter, Rare Hip Hop in het paard, in de wc een meisje met een moedervlek op der neus, Tone en Jim, lekkere drank, de enge man van een paar weken geleden en natuurlijk het fototoestel.
Good Luck Ik heb gedanst vandaag.
Ondanks mijn niet wakker staat, ondanks nul komma nul koffie, ondanks verkoudheid heb ik vandaag staan dansen. Om kwart voor negen bij de tram halte. Elke ochtend gaan mijn wekkers af, meer dan de helft hoor ik niet (ik heb ongeveer 8 wekkers). Een van de wekkers is de radio.
Nou heeft het mannetje van de radio een nieuw helemaal geweldig nummer ontdekt. Niet naar de tekst luisteren want dat is niet de bedoeling, ik bedoel we willen in de vrolijke dance moet blijven.
Dus zo gebeurde het dat ik vanmorgen de tram uitstapte om over te stappen op de volgende en ongeveer 10 minuten moest wachten. Bij de halte stond niemand, een paar auto’s reden voorbij en even was de wereld voor mij alleen. Radio aan en daar stond ik dan, beentjes gingen de lucht in en ik stond te genieten op Good Luck van Basement Jaxx!
Vandaag 4 uur geslapen (ok dat was vannacht)
Niet wakker kunnen worden
Te weinig koffie gedronken
Pesthumeur
Kut weer
Schoenen die niet waterdicht zijn
Geen normale leuke kerstcadeaus kunnen vinden
Geen zin in kerst (misschien moet ik zin maken)
Rare berichten op antwoordapparaat
Veel anonieme bellers
Soep maken, in de soepkom doen en alles ernaast gieten
Vergeten oud en nieuw kaartjes te kopen
Koud hebben
Een troep in huis hebben
Te moe om op te ruimen
Koude voeten
Ziek aan het worden
Foto's Gister een suprise party voor Bobby gehouden, het was leuk het was geslaagd!
Het eindigde wat minder, te voelen aan de bult op mijn hoofd en blauwe plek op mijn been. De taxi man was denk ik ook niet erg blij met me. Heb zo'n idee dat hij me wakker moest maken en om geld vragen. Maar volgens mij ben ik wel lief als ik dronken en net wakker ben. Haha (sorry, soms is het leuk om om jezelf te lachen).
Oh en Bob, sorry dat je door mij buitengesloten bent en 15 minuten in de kou heb gestaan. Haha (sorry, soms is het leuk om andere uit te lachen).
Maargoed daar wilde ik het niet over hebben.
Gister zijn er zoals gewoonlijk weer foto's gemaakt. En nou durf ik ze niet te bekijken. Gisteravond vond ik namelijk dat ik er leuk uitzag op de foto's. Ik vond ze niet: wel ok, maar ik vond ze: leuk!
Als ik ze zo ga bekijken vind ik ze vast niks, dat ik er dom opstaan. En wil ik natuurlijk dat ze nooit gemaakt waren.
Update: Ze vallen mee, ze zijn LEUK!
Een voorproefje: mijn leuke moedervlekken...
Zo was ik vandaag dubbel blij
Door het mannetje van de boekhandel, die was cool (want ik krijg geld terug)
Door de boekhandel, want ik vond een setje kaarten van Erwin Olaf dat toen in Gronningen uitverkocht was
Want ik heb een kerstkado voor de vriendin van broerlief gevonden
en ik weet ook de rest van de kerstkado's
Dat het bijna nieuwjaar is is ook fijn, alles shit laten we in 2003!
Er waren ook minderen momenten
De kerstlunch op werk was kut, slecht eten, weinig non meat food en de normale kantine was dicht (das shittie als je geen ontbijt heb gehad en pas laat eet in de avond).
Voetjes deden pijn van de hele dag op hakken lopen.
Ik moet naar bed maar wil niet
Morgen weer vroeg op, vroeg weg op werk want kerst gedoe bij uitzendbureau (moet sowieso gaan want werkbriefjes op). Snel filmpje pakken. Vroeg naar bed want zaterdag wordt het ook weer laat!
Tot later...
Grappig How does the New Year look to you? Are you prepared? Will 2004 be just another 365-day grind of meeting, dinner dates, and not-to-be-forgotten birthdays. If so, try this diary.
Vanochtend toen Annie en ik bij Jazz vertrokken kwam er uit het niets opeens een vrouw naar ons toe. Ze vertelde dat er een trein in het chocolade huisje op het Centraal Station in Den Haag was gereden.
Hunk dachten we, we werden ramp toeristen en besloten even een kijkje te gaan nemen. Eventjes voelde we ons echte reporters.
Raar om zo'n trein te zien hangen, net een attractie in Disney World maar dan in het echt.
