Omdat Oma onder me ouders woont zie ik haar vrij veel, als de oudjes op vakantie zijn zorg ik zelfs een beetje voor haar. Ik vraag me af of ik haar ook veel zou bezoeken als ze ergens anders zou wonen.

Afgelopen weekend samen met Oma op de foto gegaan. Foto's van Oma en mij zijn zeldzaam of zeg maar gerust schaars. Ik heb het vooral over foto's van nu. Zelfs samen op vakantie heeft geen echte foto’s van ons samen opgeleverd. Foto's van vroeger zijn er genoeg maar die stralen niet uit wie wij nu zijn.

Ze is een grappig mens. Tuurlijk zucht ik wel eens om haar, zeker om haar negatieve instelling. Mensen doen het nooit goed op haar dochter, schoonzoon en kleinkinderen na. Vooral de laatste tijd kan ik het negatieve van mensen slecht hebben. Kijk een beetje naar de goede kant van mensen zonder ze meteen 100% te vertouwen. Vriendelijkheid zorgt voor een positieve reactie. En kijk naar de negatieve aspecten van de mensen die dichtbij je staan ipv naar die van kennissen of buren.

Maargoed, ik had het over die foto. Oma aan het water ik aan de Rose. Samen babbelen over het nieuws en natuurlijk over wat ze nou fout deed bij haar puzzel.
Ik had de camera van me oudjes meegenomen naar beneden en maakte onverwachts een foto van haar. Die foto was te erg voor woorden, ze zag er niet uit, geschrokken en oud. Eigenlijk wilde ik hem niet laten zien maar ze stond erop. Voorzichtig liet ik de foto zien en direct begon ze te lachen. Nee, dat kan niet, zie je ik kijk geschrokken en er vooral oud uit riep ze.

Ipv een portret van haar te maken zijn we samen op de foto gegaan. Het is een prachtfoto geworden. Moeders vond hem shit, ik keek arrogant volgens haar (volgens mij kijk ik altijd zo) en Oma keek raar. Maar dat geeft niet, wij vonden hem leuk. Nu nog even laten afdrukken, lijstje erbij en wij staan bij elkaar in de woonkamer te koop.

Oops
Bijna de verjaardag van me pa vergeten.
Tis ook verwarrend, al 25jaar viert die man zijn verjaardag op de dag zelf. En dan opeens viert hij het 4 dagen later...